Soms prijzen trouwfotograaf én bruidspaar zich gelukkig met eender welke oplossing…
Wat kan er allemaal misgaan op je trouwdag?
Toen ik bij de ouders van Marieken toekwam in Hamme viel de regen met bakken uit de lucht. Goed dacht ik, al wat er nu uitvalt, valt er straks niet meer uit, dus let it rain! Maar regen zou niet de enige spelbreker worden op de grote dag van Marieken & Vincent….
Ik heb niet gevraagd naar de prijzen trouwfotograaf verdient toch niet genoeg voor zo’n wagen
Vincent is duidelijk een liefhebber van mooie wagens. Hij kwam Marieken samen met zijn gevolg ophalen met stijlvolle Audi’s en een oogverblindende oldtimer. Daar ben je voorzichtig mee als chauffeur, maar 1 glaasje champagne kon er nog wel af voor we met zijn allen naar Waasmunster zouden rijden voor de burgerlijke ceremonie.
Aan dat ene glaasje heeft het alleszins niet gelegen. We waren goed en wel 100 meter ver toen de oldtimer in de gietende regen besliste dat het goed was geweest. De bruidswagen in panne…
En op zo’n moment prijzen trouwfotograaf én bruidspaar zich toch gelukkig met eender welke oplossing om in het gemeentehuis te raken, nietwaar? Marieken was vastbesloten om Vincent voor eeuwig aan haar te binden en ik zou niets in de weg laten komen van haar geluk, dus ging ik in looppas en in de gietende regen mijn heel-wat-minder klassevolle wagen halen. Maar bon, hij rijdt en hij blijft rijden en dat was voor vandaag alles wat ik van mijn auto verlangde.
We waren er geraakt en er moest nog getrouwd worden
Waasmunster is een chique gemeente, daar krijg je nog een glaasje aangeboden na je burgerlijke plechtigheid van het gemeentebestuur. Dus namen we eerst even wat tijd om van de prachtige locatie en van het drankje te genieten, voor we naar Baasrode zouden rijden voor de fotoshoot.
De oldtimer werd omgeruild voor een chique Audi A8 en die bracht ons wél veilig en wel naar het Stoomtreinmuseum. Maar ook daar liep een en ander mis…
En dan prijzen trouwfotograaf en koppel zich alweer gelukkig dat ze creatieve oplossingen kunnen bedenken
De verantwoordelijke van het museum, met wie we ter plaatse hadden afgesproken, kwam maar niet opdagen en bleek ook onbereikbaar op zijn gsm. Tja, wat doe je dan? De creatiefste oplossingen die ik kon bedenken: inbreken dan maar!
Gelukkig stopte het op dat moment eindelijk met regenen. Marieken, Vincent en ikzelf konden dus al enkele leuke foto’s maken rond de oude treinen en enige tijd later kwam er zowaar dan toch nog iemand opdagen om ook de coupés voor ons te openen.
Van al dat rondlopen, krijg je honger. Dus gingen we eerst even terug naar de startlocatie om een broodje te eten voor Marieken & Vincent ook in de kerk hun ja-woord zouden uitspreken. Daarmee zat het officiële gedeelte van de dag erop. Nu was het tijd om te ontspannen en dat deden we in Hof Ten Velden. Na de familiefoto’s werden we daar verwend met een fantastische receptie.
Marieken & Vincent, het was een bijzonder natte dag, maar een natte knoop krijg je niet snel uit elkaar! Het ga jullie goed!
